WIERINGERWERF – “Mijn handtekening van mijn werk. Dat zijn waterdruppels. Die kom je heel veel tegen” zegt Marjan de Roode als antwoord op de vraag van cultuurjournaliste Charlotte de Koomen wat kenmerkend is voor een schilderij van Marjan. Het schilderen van druppels is heel moeilijk maar dat is juist een uitdaging die Marjan graag aangaat.
In de 11e aflevering van de kunstserie ‘Meer Kunst met Vrouwen’ vertelt ze over haar ontwikkeling. Ze begon in 2010 met les te nemen. Ze begon met stillevens te schilderen maar dat paste haar niet. Haar passie is het schilderen volgens de Rembrandt techniek. Aan de hand van een schilderij waar ze nu mee bezig is laat ze zien hoe het werkt.
Ze doet zowel vrij werk als opdrachten. Opdrachten is een hele uitdaging voor haar. Schilderen is voor haar ontspanning. Alles om haar heen valt weg als ze bezig is met schilderen. Ze kan moeilijk afstand doen van haar werk. Sommige werken houdt ze voor haarzelf of zijn bij haar dochters in huis. Het doek ‘pannen en potten’ verkoopt ze niet ofschoon ze al eerdere biedingen ervoor heeft gehad.
De kunstkring MEERKunst en de werkavonden zijn voor haar een inspiratiebron. Ze is druk bezig met het afronden van werk voor de aanstaande expositie. Een klein schilderij met tomaten moet nog af. Er moeten nog waterdruppels op de tomaten komen.
Joop Luten verzorgde het camerawerk en de montage van deze aflevering. Elke week zal een aflevering van één van de dertien vrouwelijke leden van de Kunstkring MEERKunst gepubliceerd worden in aanloop naar de biënnale van 6 (opening), 7 en 8 oktober in de Cultuurschuur.